کتاب سفر به ماه، رمانی نوشته‌ی ژول گابریل ورن

که اولین بار در سال 1877 منتشر شد. اعضای ثروتمند باشگاه اسلحه ی بالتیمور در روزهای پایانی جنگ داخلی، احساس می کنند که مدت هاست مأموریت بزرگ و هیجان انگیزی نداشته اند. به همین خاطر، رئیس این باشگاه، ایمپی باربیکین، پیشنهاد ساخت یک توپ جنگی بسیار بزرگ را مطرح می کند؛ توپی آنچنان بزرگ که بتواند موشکی را روانه ی ماه کند. وقتی یکی از رقبای باربیکین، شرط می بندد که این پروژه شکست خواهد خورد، و داوطلبی جسور برای نشستن در موشک اعلام آمادگی می کند، رویای یک مرد به یک مسابقه ی فضایی بین المللی تبدیل می شود. رمان سفر به ماه، اثری سرشار از ماجراجویی، شوخ طبعی و تخیلاتی طوفانی است و از نظر پرداخت به جزئیات علمی، در کنار شاهکارهای جاودان ورن، یعنی کتاب های «بیست هزار فرسنگ زیر دریا» و «دور دنیا در هشتاد روز» قرار می گیرد.

ایستگاه مترو که ایجاد می‌شود، دیگر هیچ قطاری از آنجا عبور نمی‌کند؛ این دو دوست قدیمی به شرکت راه آهن مراجعه می کنند تا وضعیت کاری‌شان معلوم شود. به آنها می گویند که فعلاً هر هفته، جمعه‌ها، به شرکت مراجعه و حقوق‌شان را دریافت کنند تا به وضع‌شان رسیدگی شود. یک سال می گذرد و کاری از پیش نمی‌رود.

آنها کم‌کم به اوضاع عادت می کنند. همانجا زندگی می کنند و برای این که به خودشان بقبولانند که کار می کنند، ماکتی از ایستگاه و سوزن‌بانی می‌سازند و تصمیم می‌گیرند تا زمان بازنشستگی همانجا بمانند،اما یک روز جوانی از راه می‌رسد و خود را کارآموز معرفی می‌کند. جوان خیلی زود اوضاع محیط را بررسی می‌کند و متوجه می شود که این دو دوست قدیمی اختلاف‌نظرهایی دارند. همچنین از شیوه کارشان سردرمی آورد. او در برابر افشا نکردن رازشان از آنها درخواست پول می کند و اندک‌اندک بین این دو دوست قدیمی اختلاف می‌اندازد ...

*تله تاتر سوزنبانان(۱۳۶۲)

الکساندر به‌سبب افکار کمونیستی‌اش محکوم به سال‌ها زندان شده بود. او پس از رهایی از زندان، در همان دهکده دوری که زندانی بود، به تدریس کودکان مشغول شد؛ جایی محروم بدون گاز و برق. شب‌ها را با نور شمع می‌گذراند و به عشق کودکان زندگی را ادامه می‌داد.

او همان‌جا با زنی که تنها گزینه‌ی موجود بود، ازدواج کرد. بعدها احساس کرد که دارد دچار جمود فکری می‌شود. همسرش هم او را ترک کرده بود، زیرا بلندپرواز بود و انتظار داشت الکساندر او را به شهر ببرد و برایش زندگی پرتجملی دست و پا کند و در یک کلام،او را به پول برساند؛ اما چنین نشد.

حالا الکساندر به خانه دایی موسیقی‌دانش آمده است. از تکنولوژی و مظاهرش دل خوشی ندارد. فلسفه زندگی را نفس کشیدن در هوای آزاد می‌داند و در برابر پرسش‌های دایی ۷۰ ساله‌اش پاسخ‌های ویژه‌ای می‌دهد که نشان دهنده نگاه و فلسفه خاص او به زندگی است؛ این در حالی است که دایی، فرزند و همسرش در هوای تمول و مدرنیته نفس می کشند و از افکار او فاصله بسیاری دارند.

الکساندر در منزل دایی با فیلیپ، یکی از هم‌سلولی هایش، برخورد می کند؛ فیلیپ تمایلی به افشای گذشته خود نزد دیگران ندارد و این سبب شگفتی الکساندر شده است.

فیلیپ نزدیک خانه دایی الکساندر ویلای بزرگی دارد و با همسرش که فلج شده است، زندگی می کند. او بر آن است تا مرکزی علمی راه‌اندازی کند و از الکساندر دعوت به همکاری می کند. الکساندر گرچه به علم اعتقاد دارد، اما با اهداف او همراه نیست...

به یاد دوران قدیم و بهمن مفید عزیز که واقعا کارهای تولبد شده ایشون جزء بهترین ها بوده و هست در این حوزه

صداپیشگان هنگامه یاشار (پودیک، «بچه گنجشک»)، شمسی فضل اللهی (مامان گنجشک)،

رضا ژیان (بابا گنجشک)، رضا رویگری (مِرنوخان گربه)، فهیمه راستکار (گوینده‌ی داستان)، بیژن مفید (شعر و آهنگ) و با صدای هنگامه یاشار.

گنجشک کوچولو که غمگین به نظر میرسید با ناراحتی گفت:” اما آخه چطوری این احساس رو داشته باشم وقتی که نگرانم و حالم بده؟”

مامان گنجشکه گفت:” اعتماد به نفس احساسیه که توی ذهنت و توی مغزته .. از سرت بیرون میاد و توی همه بدنت پخش میشه .. بعد بهت قدرت میده و ترس ها و نگرانیهات رو از بین میبره ! اون بهت میگه که گنجشک کوچولو نگران نباش و امتحان کن.. تو می تونی که پرواز کنی! ”

«میشائیل کلهاس» اسب فروش سرشناس امیرنشین ساحل رود «هاول»، همراه مهترش «هرسه» به امیرنشین «زاکسن» می‌آید تا اسب های پروار خود را بفروشد. آنها در «تروکنبروک» با مشکل مجوز عبور مواجه می شوند. بعد از پیگیری ها متوجه می شوند که ارباب قبلی فوت کرده و ارباب جدید دستور داده که هیچ کس بدون مجوز عبور وارد قلعه نشود.

عنوان اصلی کتاب گویای «اسب فروش شوریده» با نام «میشائیل کلهاس»، داستان بلندی است که «هاینریش فون‌ کلایست» براساس یک روایت تاریخی کهن نوشته است. داستان شرح ظلم‌هایی است که به اسب‌فروشی به نام میشائیل کلهاس می‌شود. او مجدانه در جست‌وجوی عدالت برمی‌آید، اما هربار ظلمی سهمگین‌تر از پیش گریبانش را می‌گیرد و درمی‌یابد که دستگاه قضا به کلی فاسد است.

میشائیل همراه با دو اسب قبراق خود به نزد ارباب «ترونکا» می رود و ارباب مشتری این دو اسب می شود؛ اما همچنان برای گرفتن مجوز عبور اصرار می کند. درنتیجه میشائیل برای گرفتن جواز می‌رود و مهتر خود «هرسه» را کنار اسب ها می‌گذارد. زمانیکه باز می گردد، با اوضاع دیگری روبه رو می شود. میشائیل می بیند که مهترش را از قلعه بیرون کرده و اسب های تنومندش تبدیل به یابوهای لاغر و ضعیفی شده اند. او شاکی از این وضعیت، هرچه صحبت می کند و توضیح می دهد، به نتیجه‌ای نمی رسد و بالاخره تصمیم می گیرد برای شکایت اقدام کند؛ اما در این راه …

رمان ابله نیز، مانند دیگر رمان‌های داستایوسکی، یکی از بزرگ‌ترین و فوق‌العاده‌ترین کتاب‌‌های ادبیات روسیه و جهان است.

قهرمان اصلی داستان پرنس لی‌یو نیکلایویچ میشکین آخرین بازمانده از یک خاندان اصیل و کهن است. پرنس در کودکی پدر خود را از دست می‌دهد و فرد بسیار گوشه‌گیری می‌شود که از حملات صرع رنج می‌برد. این حملات مکرر صرع او را به صورت نیمچه ابلهی درآورده است. یکی از دوستان ثروتمند پدرش تصمیم می‌گیرد پرنس را برای معالجه به سوییس نزد روان‌پزشکی بفرستد.

همین که پرنس احساس می‌کند حالش بهتر است و می‌تواند سفر کند، به دلیل نامه‌ای که دریافت کرده است، تصمیم به بازگشت به روسیه می‌گیرد. در قطار همسفری پیدا می‌کند که بعدها ماجراهای بسیاری با او خواهد داشت اما در روسیه هیچ خویشاوندی ندارد به جز خانم ژنرال که نسبت بسیار دوری با او دارد. بنابراین تصمیم می‌گیرد نزد او برود. پرنس در یک زمان خاص نزد ژنرال و خانم ژنرال می‌رود و با شیرین زبانی می‌تواند روابط خوبی با آن‌ها ایجاد کند.

حال پرنس که سال‌ها از روسیه دور بوده است، ناگهان وارد دنیای جدیدی می‌شود. دنیای آدم‌های اشرافی که به پول و زیبایی بسیار توجه دارند. اما پرنس آنقدر پاک و ساده است که انگار از جنس دیگری است، داستایوسکی او را به عنوان نمونه یک مرد کامل و بااخلاق به ما معرفی می‌کند. کسی که در هر حال حقیقت را می‌گوید، همه را دوست دارد و به همه لطف و محبت می‌کند و حتی زمانی که پولدار هم می‌شود از بخشیدن پول خود دریغ نمی‌کند.

سانتیاگو ماهی گیری پیر و باتجربه است که برای بزرگ‌ترین صید زندگی‌اش به تنهایی دل به دریا می زند و تا عمق بیکران‌های دور پیش می‌رود. او در این سفر حماسی امیدوارانه با دریا و ماهی غول‌پیکر وارد مبارزهٔ مرگ و زندگی می‌شود....

سانتیاگوی پیر، صیادی که ماهی گیران می‌گفتند دچار نحوست و بخت برگشتگی شده، مجبور می‌شود تنها به دریا برود؛ چرا که «مانولین» یعنی پسری که در چهل روز اول همراه او بود، به فرمان پدرش با «بلاسکوی» ماهی گیر به دریا رفت.

پیرمرد به تنهایی راهی صید می‌شود و با قایق خالی برمی‌گردد و هر روز پسر در ساحل منتظر اوست تا ببیند چه زمانی صیدی را به همراه خودش می‌آورد و به این ترتیب به باور موهوم بخت برگشتگی و نفرین شدگی که باور ماهی گیران آنجاست، پایان دهد.

یک روز صبح زود، مثل همیشه، مانولین می‌رود که به سانتیاگو در به آب انداختن قایقش کمک کند، اما مادرش او را از همراهی با سانتیاگو نهی می‌کند و پدر هم با خشونت سعی دارد که فکر سانتیاگو را از سرش بیرون بیاورد. اما چون مانولین زیر بار نمی‌رود، پدر سعی می‌کند با مشت‌هایش او را متقاعد کند، ولی مشت‌های پدر هم کاری نیست و مانولین باز هم ...